Haal een keer diep adem en:

• visualiseer de gebeurtenis waardoor je boos op jezelf bent geworden en leg hem voor je neer;
• visualiseer wat je nu voelt, alles wat deze situatie in jou heeft opgeroepen, en leg het voor je neer;
• visualiseer alles wat je nu mee en tegen dit gevoel of deze situatie doet en leg het voor je neer.

Voorbeeld van hoe dit eruit kan zien:

Een rood zwaailicht dat jouw gevoel representeert, ligt samen met een snapshot van de situatie waar het allemaal mee begon voor je op de grond. Daar weer naast zie je een soort verkleumde versie van jezelf liggen die symbool staat voor de reactie van je zenuwstelsel op dit alles. Misschien liggen daarnaast nog bepaalde woorden die tijdens deze ervaring in je rondzingen of zie je een weergave van een lichaamsdeel waarin je deze situatie voelt branden.

Je kunt net zolang doorgaan met dingen neerleggen tot je voelt dat je ervaring compleet is. Alleen jij weet wat er allemaal speelt en welke zaken een plekje verdienen voor je op de grond. Met deze visualisatie erken je alles wat er gaande is, en maak je het los van wie je bent.

Als het daar eenmaal ligt, kun je jezelf een aantal vragen stellen om jouw beweging richting zelfcompassie op gang te brengen:

Stap 2 – inchecken & recenteren

1. Hoe voelen al die losse onderdelen die nu voor je op de grond liggen – groter, minder groot, meer of minder beladen dan voor de oefening? Is het makkelijker of moeilijker om ernaar te kijken nu je ze even niet meer in je draagt?

2. Hoe voel jij je nu, voor een moment los van alles wat er voor je ligt? Kun je al wat meer voelen dat jij dit niet BENT, dat jij de waarnemer van dit alles bent?

3. Kun je proberen compassie op te brengen voor een van de visualisaties die je hier ziet liggen, wellicht door het te laten weten dat het oké is dat het er is of zelfs dat je het naar vindt dat dit deel van jou dit doormaakt?

4. Kun je proberen compassie op te brengen voor het deel in jou dat boos op je is (of was), wellicht door jezelf eraan te herinneren dat het de beste bedoelingen had, alleen met zeer beperkte resources moest werken?

5. En kun je als laatste misschien zelfs compassie opbrengen voor de versie van jou in de oorspronkelijke situatie die de aanstichter was van dit alles? Kun je proberen te zien dat je je best hebt gedaan, dat je blijkbaar niet beter kon op dat moment, en dat het feit dat je een fout hebt gemaakt niet betekent dat jij fout bent?

NB: Het hoeft niet te lukken. Het gaat hierbij om het inchecken en het proberen te vinden van een ingang om weer met jezelf te verbinden.

Boos op jezelf zijn kan (met de juiste tools) een verbindende ervaring worden

De ervaring van het boos op jezelf zijn, is op zichzelf al het bewijs van dat dit niet is wie jij werkelijk bent. Anders zou je het jezelf ook niet kwalijk nemen. Blijkbaar heb je gehandeld vanuit een plek die niet klopt met je authentieke zelf. That happens. Nu heb jij de keuze om te stoppen met de metaforische zwaarden in jezelf te steken, zodat je de verbinding met jezelf kunt herstellen.

Hoe vaak je hoofd ook gaat smijten met allerlei vormen van niet-goed-genoeg-zijn, jouw kern blijft onaangetast; jouw authentieke zelf wacht rustig (en oordeelvrij!) tot je weer kunt landen in het hier-en-nu en thuis kunt komen bij jouw essentie. Geef jezelf hier de tijd voor. Elke procent dat je er weer iets meer bent, is reden voor een feestje.

PS. Denk je nu: bedankt voor de goede tips, maar kan ik daar ook wat hulp bij krijgen? Allereerst: graag gedaan! En ook: ja. Met behulp van deze (Engelse) geleide visualisatie reis je van je hoofd naar je hart en helemaal door naar je essentie, zodat je weer thuis kunt komen bij jezelf.